Hayatım ID'imi baskılamakla geçiyor.
Nasılsın diye sorarsan şayet. Sen, bu güne kadar yaptığım tüm hataların ve tek bir doğru hareketin toplamısın.Sen, yazılıp tekarar okunmayacak bir yazısın, asla abartılı olmayan fakat asla durduramadığım bir iç güdüsün ve uzağında olmayı hayal edemiyorum, tıpkı iki günden fazla yakın olamadığım gibi. Aynaya da çok bakamam. Güzel bile değilsin aslında fakat bu tamamen aptal bir göz yanılması. Hiç, sahip olmadan sevmek istediğim olmamıştı. Çünkü, hiç sevmek istediğim olmamıştı. bunu hiç düşünmedim. O kadar kendiliğindendi ki. Fakat sen bir seçenek değilsin, zorunlu bir sevgi hali ve zorunlu bir uzak kalışsın. bunu anlamam zaman aldı. Yoksa asla göremezdim.
İnsanlar mıknatıssa, sen Kuzey Kutbusun ve bunu asla ala ama asla anlatamam. Sana hissedebileceğim ve hissetme imkanım olan hiç bir şey bu dünyaya ait değil. Bunu sen bile anlayamazsın ve bu yüzden asla söyleyemeyeceğim ve bu hayatta gerçekten çok az şeyi asla söyleyemedim.
Hiç güzel bir yüzü parçalamak istedin mi? Yumurta kabuklarından yapılmış bir heykeli botlarınla çiğnemek? Yükselişimi hissediyorum ve asla ölmeyeceğimi. Elimde olsaydı güzel olan her şeyin ensesine şaplak atardım çünkü çünkü bir nedeni yok. Sadece anlatmak istiyorum. Kafamda bir baloncuk çıksın ve insanlar ne hissettiğimi görsün istiyorum. Çünkü asla istediğim kadar gösteremiyorum ve senden başka kimse bu kadar net hissedemiyor gibi geliyor
. Kötü olan ne biliyor musun? bunları asla gerçekten bilemeyeceğim, Belki de sadece aptal bir göz yanılmasısın.
Şeffaf
