Yazamayan arkadaşların edebiyat denizinde hayatta kalma çırpınışlarıdır bu blog. Koca denizde buraya denk geldiyseniz, yardım eli uzatmak isteyebilirsiniz.
28 Ekim 2016 Cuma
Çöp Suyu
bazen gerçekten ağzımdan çürümüşlüğümün kokmamasına çok şaşırıyorum. kafamın üstünden bir duman gibi tütmemesine. arka fonda çalan tok piano ve bazen de çello... duyulmamasına çokşaşkınım. gözlerimde hala ışık olmasına çok şaşkınım. insanın bazı anları vardır hani, kendinden korktuğu. içkiyi azaltmalıyım ya da şu borçları kapamalıyım anı gibi. acilen yaşamaya değer bir his bulmam lazım. anlatabiliyor muyum? sanırım anlatamıyorum...ama çürük kokuyor.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)