Hani okuduğunda ağladığın.
Tuhaf bir adam vardı orada,
Ben aptal derdim, sen çok aşık.
Elindekini bırakıp çıkmıştı ya yola,
Bir hayalin peşi sıra;
Kıymet bilmezdi bence, tutkuluydu sana göre.
Bir ömrü yedi bitirdi göz göre göre.
Kaç limanı bıraktı gitti, kaç yara aldı fırtınada,
Başkalarından yama yaptı da devam etti ya yoluna;
Ben alçak dedim ona, sen gözü kara.
Önünü görmezdi o adam, dünyaya kızardı.
İçer, küfreder, sonunda sızardı.
Elindekini bırakıp çıkmıştı ya yola,
Bir gün çekti sağa, gördü mahvettiklerini,
Geç kalmıştı artık, yoktu dönüşü geri.
İçer, küfreder, sonunda sızardı,
Hani gününde ise sana şiir yazardı,
O aptal bendim, Hani aşık olduğun
Bırakıp gidişini bile tutkulu bulduğun.
Harcadım her şeyi hiç yoktan yere,
Şimdi ikimizin de kalbi yara bere.
O alçak bendim, seni bırakıp giden
Gözü kara da derdin sen ona eskiden.
İçer, küfreder, sonunda sızardı,
Fark etti şimdi her şeyi, yüzü kızardı.
Bendim o aptal,
Kötü biten hikayedeki
Ve sen de en az
Benim kadar aptaldın;
Beni sevdiğin için.
